onwies bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
  1. onwijs, gek

    Hij hef zien verstaand niet, hij is onwies (Fluitenberg)

    Het is onwies um die fles met je tanden lös te maoken (Eext)

    Onwiezen hebt gien verstand (Zweelo)

    Hij gung het an as een onwieze

    Zie ook:
  2. (bw.) erg, zeer

    Hai ree onwies haard (Emmer Compascuum)

    Hij slingerde zo onwies met de fietse, ik kun hum krapan ontwieken (Geesbrug)

    Der was onwies veul volk (Dwingelo)

    Zie ook:
  3. (zelfst.) in

    in het onwieze

    Man doe non ies gewoon, waorum mot dat altied in het onwieze (Hijken)

    Laot de gekken maar warken

    trekken (Oosterhesselen)

    wat zeg ie, onwieze (Hollandscheveld)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...