ophemeln overgankelijk, werkwoord, zwak
  1. ophemelen

    Most hum nich zo ophemeln, hij hef zo al verbeeldings genog (Barger Compascuum)

    Ie kunt hum het beste mor wat ophemeln, daor is e aordig geveulig veur (Hijken)

    Hij kan dat veurval wel mooi ophemeln, mar de warkelijkheid is anders (Uffelte)

    Zie ook:

Zoek meer voorbeeldzinnen...